خرید و دانلود فصل دوم پایان نامه و ادبیات نظری درباره رابطه عدم تقارن زمانی سود با فرمت docx در قالب 34 صفحه ورد بصورت کامل و جامع با قابلیت ویرایش

معیار باسو، ملاک را تغییرات ارزش سهام (EV) می داند و از این رو درست همان طور که (P/B) ارزش رانت ها را نشان می دهد، معیار باسو نیز بیانگر تغییرات ارزش رانت ها خواهد بود. اگر در عمل، حسابداری به تغییرات رانت ها پاسخ ندهد، سود در قبال افزایش و یا کاهش رانت ها پاسخی نخواهد داد. براساس این فرض که تغییرات رانت ها با تغییرات ارزش خالص دارایی های قابل شناسایی همبستگی نداشته باشند، وقتی که بازده ها برخاسته از تغییرات رانت ها باشند، پاسخ به موقع سود نسبت به بازده های مثبت و منفی پایین خواهد بود. این مشکل در زمانی که بازده ها و سودها طی دوره های کوتاه (یک دوره ای) اندازه گیری شوند تشدید می شود.

طی دوره های بلندتر انتظار می رود که رانت ها در نهایت به دارایی های قابل شناسایی تبدیل شوند و یا از بین بروند. هنگامی رانت ها به دارایی های قابل شناسایی تبدیل می شوند، آن ها به ارزش دفتری ثبت می گردند و ارزش این دارایی های ثبت شده طی دوره هایی که اخبار بد وجود دارد کاهش خواهد یافت. از این رو، آن خطای اندازه گیری ناشی از رانت ها که هم در پاسخ سود نسبت به اخبار بد و هم اخبار خوب خاطر نشان شد، بایستی در هنگامی که معیارهای عدم تقارن زمانی طی دوره های بلندتری برآورد می شوند، کاهش یابد. از این رو به راحتی می توان استنباط نمود که وقتی دوره برآورد معیار باسو بیش از یک دوره باشد، آن معیار بسیار خوبی برای اندازه گیری محافظه کاری خواهد بود و خطاهای اندازه گیری را که هم در مورد (P/B) و هم عدم تقارن زمانی سود صادق است، تنزل خواهد داد (Roychowdhary and Wats, 2007, 16-18). 

فهرست مطالب

رابطه عدم تقارن زمانی سود با نسبت (P/B)

پیشینه

منابع